هترین گزینه برای شروع آموزش، معرفی حالت‌های عکاسی است. در اکثر دوربین‌های عکاسی حالت‌های عکاسی با نام‌های Auto، M، Av، Tv و P وجود دارد. این گزینه‌ها که اغلب بر روی دکمه چرخاننده‌ای بر روی بالای دوربین قرار دارند، ممکن است با گزینه‌های دیگری نیز همراه باشند. تنظیم حالت عکاسی، تعیین می‌کند که دوربین شما هنگام عکاسی چگونه عمل کند. بطور مثال در حالت Auto ، دوربین شما بر اساس نور صحنه، مقادیر دیافراگم، سرعت شاتر و حساسیت را انتخاب می‌کند. در حالت‌های دیگر، مقادیری از اینها تحت کنترل خودتان است.

گر قسمت «حالت‌های عکاسی» در دوربین شما با چیزی که توضیح دادیم متفاوت است، نیازی به نگرانی نیست. این تفاوت‌ها تنها در شیوه نام‌گذاری است و عملکرد آنها کاملاً یکسان است. البته در ادامه اسم‌های رایج دیگر این حالت‌ها را نیز ذکر می‌کنیم.

Av یا A : اولویت دیافراگم

در این حالت، مقدار باز بودن دهانه دیافراگم توسط شما تنظیم شده و دوربین بر اساس نور صحنه، سرعت شاتر را تنظیم می‌کند. در واقع این حالت، حالتی نیمه اتوماتیک است که کنترل دیافراگم را در اختیار شما قرار می‌دهد. اما کنترل دیافراگم و باز و بسته بودن آن چه تاثیری بر روی عکس دارد؟

عدد دیافراگم، بیان کننده مقدار باز بودن دهانه دیافراگم در پشت لنز است، که خود در مقدار نور وارد شده به دوربین تاثیر مستقیم دارد.

عدد دیافراگم تحت واحد f-Stop بیان می‌شود و معمولاً بصورت کسر و قرارگیری عددی در مخرج حرف f مشخص می‌شود، مانند؛ f/2.0، f/2.8، f/4.0، f/5.6، f/8.0 و … است که خود این عدد بیان کننده نسبت فاصله کانونی به عدد دیامتر است. بنابراین، دیافراگم بزرگ‌تر و بازتر، دیافراگمی است که عدد f آن کوچک‌تر باشد. پس بین اعداد دیافراگمی که گفتیم، f/2.0 دیافراگم بازتری داشته و میزان نور بیشتری را از خود عبور می‌دهد. همچنین دیافراگم کوچک‌تر و بسته‌تر، دیافراگمی است که عدد f آن بزرگ‌تر باشد، مانند f/8.0 ، که این یعنی میزان نور کمتری را از خود عبور می‌دهد. پس اینجا رابطه بین عدد بیان شده و دیافراگم معکوس بوده و عدد f کوچک‌تر یعنی دیافراگم بازتر، و عدد f بزرگ‌تر یعنی دیافراگم بسته‌تر.

یافراگم یکی از مهم‌ترین ابزار‌هایی است که در اختیار عکاس قرار داشته و بصورت مستقیم بر روی عمق میدان عکس – میزان فاصله بین اولین سوژه فوکوس (واضح) تا آخرین سوژه فوکوس – تاثیر می‌گذارد. هرقدر دیافراگم بازتر باشد، عمق میدان کمتر شده و هرقدر دیافراگم بسته‌تر باشد عمق میدان بیشتر می‌شود. عکسی که در زیر مشاهده می‌کنید، نمونه یک عکس با عمق میدان زیاد است. از پیش زمینه عکس تا پس زمینه که کوه در آن قرار دارد، بصورت واضح ثبت شده‌اند. عمق میدان زیاد بیشتر در عکاسی مناظر کاربرد دارد.

رای ثبت این عکس، دیافراگم f/13 انتخاب شده‌است که بخوبی تاثیر آن را در بیشتر شدن عمق میدان مشاهده می‌کنید. همانطور که گفته شد، دیافراگم باز، باعث کم شدن عمق میدان می‌شود. عمق میدان کم اغلب در عکاسی پرتره و عکاسی حیات وحش کاربرد دارد. عکس زیر نمونه‌ای از عمق میدان کم را نشان می‌دهد.

رای این عکس از دیافراگم f/4.5 استفاده شده‌است. می‌بینید که غیر از سوژه اصلی، پیش زمینه و پس زمینه بطور کامل وضوح خود را از دست داده‌اند.

بنابراین، با استفاده از حالت عکاسی Av یا A و یا همان «اولویت دیافراگم»، می‌توانید با کنترل میزان باز بودن دهانه دیافراگم، عمق میدان عکس را کنترل کنید. این شیوه بیشتر در زمانی کاربرد دارد که فوکوس کردن سوژه دشوار باشد و یا قصد ثبت کردن سوژه‌های بیشتری را بصورت واضح داشته باشید.